جشن یلدا
ای سایه! سحرخیزان دلواپس خورشیدند
زندان شب یلدا بگشایم و بگریزم
یلدا جشن شبانه‌ای به بهانه روز تولد خورشید
در فرهنگ ایران کهن رواج نیکی ارزشمند و از وظایف انسان خردمند و آزاده است. در راستای آرامش جهان، همواره نبرد با قوای زشتی و تاریکی موردستایش قرار می‌گیرد. یلدا یکی از نقاط مهم سال است که نبرد همیشگی سیاهی و سپیدی را به نمایش می‌گذارد. ایرانیان سال‌هاست که یلدا را شبی مقدس می‌دانند و کاسته شدن دقیقه‌ای از تاریکی شب را جشن می‌گیرند
ما پرهامی‌ها در این روز در کنار هم جشن باستانی ایران را گرامی داشتیم. یلدا از این جهت در نزد ایرانیان مقدس بود و گرامی داشته می‌شد که آخرین شب طولانی سال سپری‌شده و به باور نیاکان ما در طلوع صبح آن مهر (خورشید) زاده می‌شود. در ایران باستان ظلمت و تاریکی نماد ظلم و نادانی و وحشت است و مهر، ایزد بانویی که بر اهریمن تاریکی پیروز می‌شود.
شب یلدا امروز با انار، هندوانه، فال حافظ و شاهنامه‌خوانی همراه است. در آیین‌های ایران کهن معنایی در پس هر نکته نهفته است. در شب یلدا و جشن گرفتن میلاد مهر سفره‌ای به نام سفره چله پهن می‌شود و در آن انواع میوه و خشکبار مانند انار و هندوانه قرار داده می‌شده. رنگ قرمز انار و هندوانه نمادی از رنگ سرخ نور خورشید و نویدی از فرارسیدن صبح است.